ไม่ว่าอย่างไร ผมก็ยังคงรอ และไม่ไปไหน
ต่างอะไรกับคนบ้า ที่ร้องไห้อยู่ข้างคุณ
สิ่งที่คุณให้ไว้ก็มีแค่รอยแผล
แต่ผมก็จะรอ แม้ว่าคุณจะจากผมไป
คิดถึง..ผมคิดถึงคุณ..ผมเกลียดตัวเอง
ที่เป็นแบบนี้..อยากจะร้องไห้ออกมา
ผมอยากจะคุกเข่าลงตรงหน้าคุณ
ถ้าทุกสิ่ง ทุกอย่าง..มันไม่เกิดขึ้น
ความทรงจำที่ผมเคยรักคุณอย่างมากมาย
ใน ความทรงจำเหล่านั้นผมกำลังตามหาคุณ
แต่ผมกลับไม่สามารถรั้งคุณเอาไว้ได้ ด้วยคำว่า รัก
ผมไม่สามารถขังคุณเอาไว้..ไม่เคยจะทำได้
แต่ผมก็ยัง คิดถึงคุณจนแทบขาดใจ
ผมคิดถึงคุณ...ผมคิดถึงคุณ
ผมเกลียดตัวเองที่ เป็นแบบนี้
อยากจะเชื่อ ว่าทางที่ถูกนั้น
ผมต้องลืมคุณไป
เป็นความ รักที่เหมือนจะโหดร้าย
ในความทรงจำเหล่านั้น ผมตามหาคุณอยู่แต่
ผมไม่ สามารถรั้งคุณไว้ ด้วยคำว่ารักได้อีก
ผมไม่สามารถกักขังคุณเอาไว้ได้
แม้จะเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ แต่
ผมก็ยังคิดถึงคุณแทบขาดใจ..
อยากจะลืมแทบ ขาดใจ
ต่างอะไรกับคนบ้า ที่ร้องไห้อยู่ข้างคุณ
สิ่งที่คุณให้ไว้ก็มีแค่รอยแผล
แต่ผมก็จะรอ แม้ว่าคุณจะจากผมไป
คิดถึง..ผมคิดถึงคุณ..ผมเกลียดตัวเอง
ที่เป็นแบบนี้..อยากจะร้องไห้ออกมา
ผมอยากจะคุกเข่าลงตรงหน้าคุณ
ถ้าทุกสิ่ง ทุกอย่าง..มันไม่เกิดขึ้น
ความทรงจำที่ผมเคยรักคุณอย่างมากมาย
ใน ความทรงจำเหล่านั้นผมกำลังตามหาคุณ
แต่ผมกลับไม่สามารถรั้งคุณเอาไว้ได้ ด้วยคำว่า รัก
ผมไม่สามารถขังคุณเอาไว้..ไม่เคยจะทำได้
แต่ผมก็ยัง คิดถึงคุณจนแทบขาดใจ
ผมคิดถึงคุณ...ผมคิดถึงคุณ
ผมเกลียดตัวเองที่ เป็นแบบนี้
อยากจะเชื่อ ว่าทางที่ถูกนั้น
ผมต้องลืมคุณไป
เป็นความ รักที่เหมือนจะโหดร้าย
ในความทรงจำเหล่านั้น ผมตามหาคุณอยู่แต่
ผมไม่ สามารถรั้งคุณไว้ ด้วยคำว่ารักได้อีก
ผมไม่สามารถกักขังคุณเอาไว้ได้
แม้จะเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ แต่
ผมก็ยังคิดถึงคุณแทบขาดใจ..
อยากจะลืมแทบ ขาดใจ
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น